خش دار دلنشین

تاویل خامس: خش دار دلنشین
صوت: لالایی و حس و حال دلنشین مادر

حس و حال صدای دلنشین مادر یکی از آرامش بخش ترین صداهای جهان است و لالایی های مادر که همه ی ما آن را در کودکی تجربه کرده ایم، یکی از لذت بخش ترین قسمت از زندگی ما بوده است.
موسیقی از بهترین راه های رسیدن به آرامش است، بدون شک خداوند می دانسته لحظاتی از زندگی هر انسانی وجود دارد که هیچ چیز جز گوش دادن به موسیقی او را آرام نخواهد کرد و به همین دلیل موسیقی را خلق کرد، چه موسیقی های دل انگیز طبیعت مثل آواز پرندگان یا صدای خوب آب یا آهنگ های ساخته انسان که بعضی از آن ها به طرز شگفت انگیزی در اعماق روح ما نفوذ کند…
صدای لالایی مادر یکی از زیباترین صداهای دنیا است، من موسیقی را با صدای لالایی مادرم درک کرده ام، صدایی سرشار از عشق و مهربانی که از اولین روزهای زندگی در شب های تاریک همراهی ام کرده و هر بار با شنیدن آن به خوابی شیرین و رویایی عمیق فرو می رفتم.
لالایی مادر صدایی قوی و در عین حال پر احساس است که به هر نوزادی آرامش می دهد و در ذهن او ثبت می شود به طوری که در همه روزهای زندگی، چه کودکی، یا نوجوانی یا بزرگسالی و حتی پیری با به یاد آوردن آن، به یاد مادر و فداکاری ها و خواب های خوش کودکی می افتد.
صدای لالایی مادر علاوه بر به خواب رفتن کودک، به سلامت جسم و روان او هم کمک زیادی می کند، کودکانی که با صدای لالایی مادرشان به خواب می روند، تغذیه بهتر دارند و لالایی روی هوش و مهارت صحبت کردن بچه ها اثر خوبی می گذارد.
مادران خوب ایرانی از روش های مختلفی برای خواندن لالایی استفاده می کنند، بعضی از آن ها فقط با چند کلمه، آهنگ زیبای لالایی را می خوانند، بعضی دیگر فقط آهنگی بی کلام را زمزمه می کنند و بعضی مادرها از شعرهای کودکانه استفاده می کنند و جالب است که همه این لالایی ها به یک اندازه زیبا و تاثیرگذار و آرامش بخش هستند.
به نظر من آهنگ لالایی مهم نیست بلکه این مادر است که باعث می شود آن زمزمه لالایی برای نوزادش آرامش به همراه بیاورد.
آهنگ های زمینی معمولا در همان لحظه احساس خوبی به انسان داده و بعد از مدتی فراموش می شوند به جز بعضی آهنگ هایی که در تاریخ ماندگار شده اند و لالایی مادر یکی از آن موسیقی های جاودان در تاریخ زندگی هر انسانی است.
لالایی مادر یک صدای زمینی نیست، این صدا به بهشت تعلق دارد و هدیه خداوند به نوزادان و کودکان است تا دلتنگ فرشته ها و بهشت نشوند و هدیه ای برای بزرگسالان است که در شرایط سخت زندگی که استرس دارند و دچار بی خوابی می شوند، با به یاد آوردن صدای لالایی مادر مثل دوران کودکی به رویای خوش فرو بروند.
“لالالالا گلم لالا بخواب ای بلبلم لالا”
این صدای مهربان مادر من است. صدایی که از همه صداهای دنیا گوش‌نوازتر است و مرا به خوابی شیرین دعوت می‌کند.
چشم‌هایم بسته است. صدای لالایی مادرم می‌آید. مادرم را نمی‌بینم، اما چهره مادرم در ذهنم می‌آید. دوست دارم در واقعیت هم مادرم را ببینم. چشم‌هایم را می‌گشایم.
با چشم باز همه اطراف را نگاه می‌کنم. احساس خطر می‌کنم. حواسم جمع نیست. نمی‌توانم بخوابم. سیاهی و تاریکی همه‌جا را گرفته و هیچ چیزی دیده نمی‌شود‌. چهره مادر که همیشه با دیدنش آرامش می‌یافتم، نیست و اگر سکوت هم بر آن افزوده شده بود، وحشت‌زده می‌گریستم اما صدایی هست که به من آرامش می‌دهد.
چند دقیقه‌ای چشم‌هایم را باز می‌گذارم. چشم‌هایم به تاریکی عادت کرده ولی هنوز هم فقط سایه تاریکی از مادر می‌بینم. صدا را واضح می‌شنوم: «لالا لالا لالا…» احساس می‌کنم که دیگر سیاهی نیست. هست اما تاریکی را حس نمی‌کنم. بلکه گویا باغ پرگلی در برابرم است که دست در دست مادر در آن قدم می‌زنیم.
مادر در دست من گلی می‌گذارد و زمزمه می‌کند: «لالا لالا گل پونه…» صدای او باغ پر گل است و یکی یکی گل‌های خوشبو را به دستم می‌دهد و من گل‌ها را توی ذهنم می‌کارم.
حالا نوبت «گل چایی» است و بعد نوبت «گل پنبه»… ذهنم از تاریکی به سمت گلستان شدن می‌رود. مادر می‌خواند: «لالا لالا گلم باشی، انیس و مونسم باشی…»
حالا من یک باغ هستم. حرکاتم آهسته شده و با صدای زیبای مادر، پلک‌هایم روی هم می‌آید. صدای لالایی مادر دوباره گوش‌هایم را پر می‌کند. آرام آرام خواب مرا می‌رباید. می‌خوابم و تا صبح خواب گل می‌بینم.
کودکانی که مادرشان برایشان لالایی می‌خوانند بسیار خوشبخت هستند.