سرگردان در خیابان های دود گرفته…

تاویل ثانی: سرگردان در خیابان های دود گرفته…
تصویر: خیابان های شهر

این دومین نوشتار از هفت شرح است و من سعی می کنم فضای نامشخص را در پرش های زمانی پی در پی به تصویر بکشم.
نوعی گم گشتی ذهنیتی و جستجو گرانه که در پی مکان و زمان مشخصی نیست و در تعلیق خویش غوطه ور است. اتمسفرهای مکرری که سرشار از ایجاد حس و انتقال توام توهم، تنهایی، سرگشتگی است. سیالت ذهنم به گونه ای است که مخاطب خویش را در سفر مجازی خیال آلود خویش همراه می سازم.
حرف آخر اینکه خلق اینگونه ذهنیت از آنچه در طبیعت اطراف می نگریستم جز اشراف کامل, بر اثر تجربیات مکرر حاصل شد و نوعی حس مشترک را از مخاطب خویش در درک صحیح اتمسفر تاثیرگذار آن طلب می کند.

• برداشت دوم
این دومین نوشتار از هفت شرح است و من سعی می کنم فضای نامشخص را در پرش های زمانی پی در پی به تصویر بکشم.
وقتی میانه ی روز داری تو اوج گرمای بهاری تو خیابون های شهر پرسه میزنی، اگه کمی تو افکار خودت فرو بری و نگاهت به ساختمون ها و مغازه ها گره بخوره. به ناگاه دچار یه گم گشتی ذهنی میشه که گاها مکان و زمانی که توش قرار داری رو فراموش میکنی. این وسط، اتمسفری که احاطت کرده واست حس هایی ایجاد میکنه که توام با توهم و تنهایی و سرگشتگیه.
اونوقته که تو این پرش های زمانی پی در پی اصلا فراموش میکنی که قرار بوده چی کار کنی و واسه چی داری پرسه میزنی. فرو میری تو سفر مجازی خیال خودت. حالا میخوام ببرمت تو چنین تصویری، فکر کن الان ممکنه تو برهوت باشی یا تو کهکشان، شایدم کنار دریا یا تو جنگل، توی خونه روی مبل لم دادی یا شایدم تو یه بیل دستته و داری شن و سیمان رو با اب بهم ورز میدی تا ملات درست کنی.
اصلا مهم نیست کجای این تصویر قرار داری. چیزی که مهمه اینه که خلق اینگونه ذهنیت ها تو طبیعت اطرافمون جز اشراف کامل به محیط بر اثر تجربیات مکرریه که واسمون حاصل میشهو این حس مشترک از نگاه هر مخاطبی در درک درستی از اتمسفر اطرافمون تاثیر گذاره. حالا متوجه شدی چه تصویر بزرگی از دنیای پیرامونت واست ترسیم کردم.
تو این تصویر دنبال هر چیزی میتونی باشی. و به هر چیز متفاوتی میتونی فکر کنی و بهش بها بدی. معکوسش کنی یا اصلا نیست و نابودش کنی. یا توی آنی از کهکشانی خارج بشی و صد تا کهکشان اونورتر خودتو درگیر با پنج تا آدم فضایی ببینی. که داری باهاشون سر برجام جدیدی سرو کله میزنی… به قول حشمت فردوس افتاد!

پاورقی:
[1] سیالت ذهن= جریان سیال ذهن / سیلان ذهن شکل خاصی از روایت داستان است که مشخصه‌های اصلی آن پرش‌های زمانی پی در پی، درهم ریختگی دستوری و نشانه‌گذاری، تبعیت از زمان ذهنی شخصیت داستان و گاه نوعی شعر گونگی در زبان است که به دلیل انعکاس ذهنیات مرحله پیش از گفتار شخصیت رخ می‌دهد.