طعم زندگی!

تاویل سادس: طعم زندگی!
مزه: طعم زندگی

می‌گوید طعم زندگی من ترش است. چیزی بین قره‌قورت و آلبالو خشکه؛ طعم روزهای کودکی. طعم روزهایی که سر‌شار از شادی و خوشحالی بود. طعم یعنی همه چیز یک خوراکی، یعنی هستی خوراکی از آن معنی می‌گیرد. فقط کافی است بازی با طعم‌ها‌، رنگ‌ها و بوها را بلد باشی، دیگر همه چیز دست به دست هم می‌دهد تا آن مزه ماندگارتر شود و بماند برای همیشه. برای همین هم هست که کار هر روز خیلی ها شده طعم ساختن. نشستن پشت میز آزمایشگاه و فرمول نوشتن و رنگ‌ها و بوها را ترکیب کردن.
برای همین است که هر روز دلشان می‌خواهد یک طعم جدیدی بسازند که با خودش شادی بیاورد. یکی می گفت: «من طراح طعم‌های شادی هستم؛ طعم‌هایی که مردم در شادی تجربه می‌کنند و یادشان می‌ماند؛ درست مثل آلبالو خشکه بقالی‌های قدیمی که توی کاغذ می‌ریختن، آن طعم ترش خاص. می‌گوید طعم زندگی من همان است. یک طعم ترش لذت‌بخش.»
برای خیلی ها این دنیا با همه جاهای دیگر فرق می‌کند. فضای متفاوت و زیبایی است. وقتی صبح وارد آزمایشگاه می شوند‌، انگار ذهن پاک می‌شود.
همه مشکلات را فراموش می‌کنند و می‌نشینند پای میکروسکوپ و ترازو و دستگاه‌‌ها. انگار با این قوطی‌های طعم و رنگ جادو می‌کنند. همه چیز ناگهان عوض می‌شود. فقط می‌خواهند طعم و بوی جدیدی درست کنند. دیگر خودشان نیستند. فقط یک مهندس طراح هستند بدون هیچ فکر و دغدغه‌ای.
خیلی ها در زندگی فقط دنبال آرامش هستند. همیشه فکر می‌کنند‌، برای به‌آرامش رسیدن باید راه سختی را بروند‌، اما آرامش همین‌جاست.
وقتی فرمول می‌نویسند و طعم طراحی می‌کنند‌، آرامش دقیقا همینجا است. آرامش را حس می‌کنند. همیشه می‌گویند از آینده نترس‌، گذشته هم که گذشته، همیشه به خود می‌گویند از حال لذت ببر؛ از حالایی که در آن هستی، پشت دستگاه نشسته‌ایی و طعم‌ها را با هم مخلوط می‌کنی و یک طعم و مزه جدید با یک بوی جدید می‌سازی.
رانندگی برای خیلی ها لذت‌بخش و آرامش‌بخش است اما به پای طعم‌سازی نمی‌رسد. وقتی در قوطی طعم‌ها را باز می‌کنی‌، انگار دنیا می‌ایستد. همه‌چیز تمام می‌شود تا از آزمایشگاه بیرون بروی.
خیلی ها هله‌هوله می‌خورند. دوست دارند مدام طعم‌های جدید را امتحان کنند. تو فروشگاه‌های مواد غذایی دنبال محصولات جدید می‌گردند.
به‌نظرم طعم در دنیای امروز حرف اول را می‌زند. خوردن و مواد غذایی یکی از دغدغه‌های اصلی مردم دنیاست‌، به ‌همین دلیل طعمی برنده است که ذائقه مردم را بشناسد. من خودم به‌عنوان یک هله‌هوله‌خور حرفه‌ای از طعم‌های تکراری خسته می‌شوم و دوست دارم حداقل ماهی یک بار طعم‌های جدید را امتحان کنم.
من هر روز مطالعه و تحقیق می‌کنم تا ببینم مردم دنیا چه چیزهایی می‌خورند. چه ادویه‌هایی دوست دارند و چه طعم‌های جدیدی می‌سازند. همیشه از بچگی می‌خواستم کارهایم با همه فرق داشته باشد، کارهای جالب و منحصر به‌فرد. فهمیدم در هر کاری باید طعم و مزه متفاوتی را شکل دهم.
فهمیدم همه ارزش هر پروژه ای مثل یک ماده غذایی به طعم آن است. همان‌جا بود که رفتم سراغ کارهایی که دوست داشتم و از بچگی رویایشان را واقعی می‌دیدم. شروع کردم و طعم زندگی خودم رو متفاوت از بقیه ساختم و ساختم و می سازم تا روزی که جان در بدن دارم…